Stanisław Ulam
Stanisław Ulam urodził się w 1909 roku we Lwowie. Pochodził z rodziny o korzeniach semickich. Jego ojciec był adwokatem. Ulam, amerykański matematyk polskiego pochodzenia, zasłużył się na polu matematyki i fizyki teoretycznej. Był jednym z naukowców, którzy brali udział w powstawaniu bomby neutronowej. Za pomocą komputerów projektował modele reprodukowania neutronów oraz rozwiązania zagadnienia tak zwanej drgającej struny. Rozwiązanie to zyskało miano układu oscylującego Fermiego-Pasty-Ulama.
Ulam zajmował się topologią, teorią mnogości i teorią miary. Jego prace przysłużyły się do rozwoju teorii grup oraz funkcji rzeczywistych. Co więcej, Ulam zainicjował tak zwaną numeryczną metodę Monte Carlo, wykorzystywaną do projektowania bardzo złożonych procesów matematycznych takich, jak obliczanie całek czy łańcuchów procesów statystycznych. Opiera się ona na losowaniu poszczególnych wielkości procesu.
W latach 30. wiele podróżował po Europie, był w Szwajcarii, Francji i w Anglii. W 1935 roku został zaproszony przez Johna von Neumanna do Stanów Zjednoczonych, gdzie został zatrudniony na Uniwersytecie Princeton. Następnie rozpoczął pracę na Uniwersytecie Harvarda
Przed wybuchem II wojny światowej udało mu się uzyskać amerykańską wizę i zabrać do Stanów swojego młodszego brata i bratanków. Rodzina naukowca, która została w Polsce, zginęła w Shoah
W 1941 roku Ulam został profesorem na Uniwersytecie w Wisconsin, uzyskał również amerykańskie obywatelstwo i ożenił się z Francoise Aron. Uczony należał do zespołu pracującego nad projektem Manhattan zmierzającym do wyprodukowania bomby atomowej.
Został również dziekanem Wydziału Matematyki na Uniwersytecie w Kolorado. Był członkiem Amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk. Zmarł w Santa Fe z powodu ataku serca w 1984 roku.
